((گناه ترک کننده نماز))

امام صادق(ع): در کتب پيشينيان روايت شده است که: هرکس با هفتاد دختر در خانه زنا کند، و هفتاد پيغمبر را بکشد و هفتاد کتاب آسماني را بسوزاند، گناهش کمتر است از کسي که يک روز نمازش را عمداً نخواند. نصايح، ص ???
ترک کننده نماز کافر محسوب مي شود
پيامبر اکرم (ص): چيزي که مسلمان را کافر مي کند، ترک عمدي نماز واجبش است. و فاصله بين ايمان و کفر، ترک نماز است. وسائل الشيعه، ج ?، ص ??
حضرت محمد (ص) فرمودند: کسي که نماز را بدون عذر بجا نياورد تا وقتش بگذرد، اعمالش از بين مي رود، سپس فرمود: فاصله بين بنده و کفر، ترک نماز است. (يعني کسي که نماز را ترک کند کافر محسوب مي شود) بحارالانوار جلد ?? صفحه ???
از حضرت صادق (ع) پرسيده شد: چرا زناکار را کافر نمي ناميد در صورتيکه تارک نماز (کسي که نماز نمي خواند) را کافر مي خواند ؟ برهان و دليل اين امر چيست؟ آن حضرت (ع) فرمود: براي اينکه زناکار و امثال او چنين اعمال ناروايي را فقط به خاطر شهوت انجام مي دهد، زيرا شهوت بر او دست يافته و اختيارش را سست کرده است، ولي ترک کننده نماز، ترک نماز نمي کند، مگر از روي کوچک شمردن و خفيف داشتن آن و دليل اين سخن آن است که تو زناکاري را نمي يابي که با زني نزديکي کند، مگر اينکه از نزديکي با آن زن قصد لذت جويي و کاميابي داشته باشد و به اين منظور به او ميل کرده باشد، ولي هرکس که نماز را از روي قصد ترک مي کند، منظورش از ترک آن دست يابي به لذت نيست، پس وقتي لذتي نباشد به ناچار خفيف شمردن نماز واقع گردد، و چون خفيف شمردن واقع شد، کفر واقع گشته است. من لايحضرالفقيه جلد ? صفحه ???
امام صادق (ع): مردي از رسول خدا (ص) درخواست نصيحتي کرد. حضرت فرمودند: اي مرد نماز را عمداً ترک نکن، زيرا کسي که از روي عمد نماز را ترک مي کند، از ملت اسلام بيرون است. وسائل الشيعه، ج ?، ص ??
راوي گويد امام صادق (ع) درباره گفتار خداي عزوجل در سوره مائده آيه ??: «هر کس کافر شود بعد از ايمان آوردنش، به تحقيق تمام اعمالش نابود گشته و در آخرت از زيانکاران خواهد بود» فرمودند: منظور از اين شخص، ترک کننده نماز است که پس از اقرار به اسلام، با ترک نمودن نماز از آن رو گردانده است. اصول وافي، ج ?، ص ??

عذاب سخت ترک کنندگان نماز
سوره مدثر، آيات ?? – ??: «يتساءلون عن المجرمين، ما سلککم فى سقر، قالوا لم نک من المصلين»
«(اهل بهشت) سؤال مى کنند از مجرمان چه چيز شما را به دوزخ فرستاد، مى گويند ما از نمازگزاران نبوديم» .
سوره غافر، آيه ??: »ان الذين يستکبرون عن عبادتى سيدخلون جهنم داخرين»
«آنان که از عبادت کردن به خداوند تکبر مى ورزند، هرچه زودتر ذليلانه به جهنم فرو خواهند رفت» .
سوره مؤ من آيه ??: «ادعونى استجب لى ان الذين يستکبرون عن عبادتى سيدخلون جهنم داخرين»
«مرابخوانيد که شما رااجابت خواهم کرد، آنان که از پرستش من سرباز مى زنند، بزودى در حالى که خوار باشند وارد دوزخ خواهند شد».
رسول گرامي (ص) فرمودند : نماز ستون دين است ، پس کسي که عمدا نمازش را ترک کند دينش را خراب کرده است و کسي که به اوقات نماز اهميت ندهد داخل «ويل» خواهد شد و «ويل» محلي در جهنم است.خداوند در قرآن فرمود: سوره ماعون آيه ?: «ويل جاي کساني است که در نمازشان سهل انگاري مي کنند» بحارالانوار جلد ?? صفحه ???
رسول خدا (ص): در جهنم يک وادي است که از شدت عذاب آن، جهنميان هر روز هفتاد مرتبه از آن مي نالند و در وادي، خانه اي از آتش و در آن خانه چاهي قرار دارد که در آن چاه تابوتي است و در آن تابوت ماري است که هزار سر دارد و در هر سري هزار دهان و در هر دهان هزار نيش است و اين جايگاه کساني است که نماز نمي خوانند و شراب مي نوشند. لئالي الاخبار، ص ???
لجاجت کافران در مورد نماز
سوره مرسلات ، آيه ??: «و اذا قيل لهم ارکعوا لايرکعون»
«و هنگامى که به آنها گفته شود رکوع کنيد، رکوع نمى کنند».
ترک نکردن نمازحتى در صحنه جنگ
سوره بقره ، آيه ??? : «فان خفتم فرجالا او رکبانا فاذا امنتم فاذکروا الله کما علمکم ما لم تکونوا تعلمون»
«و اگر (به خاطر جنگ يا خطر ديگرى) بترسيد (نماز را) در حال سواره و يا پياده انجام دهيد، اما وقتى امنيت خود را بازيافتيد، خدا را ياد کنيد (نماز را به طور معمول بخوانيد) آن چنان که به شما تعليم داد چيزهايى را که نمى دانستيد».
هشدار به ترک کنندگان نماز
رسول گرامي (ص): هر کس از اين امت نماز را ترک کند و به ثواب آن اعتقاد نداشته و از عذابش نهراسد، باکي نيست که او يهودي يا نصراني يا مجوسي مي ميرد. اصول ولفيريال ج ?، ص ??
رسول خدا (ص): از ما نيست کسي که نماز را ترک کند و به شفاعت ما نمي رسد کسي که شراب بنوشد و نماز واجب خود را ترک کند و چنين اشخاصي بر سر حوض کوثر بر من و اهل بيتم وارد نخواهند شد. فروع کافي، ج ?، ص ???

پيامبر اکرم (ص): هرگاه کسي نماز صبح را نخواند، فرشته اي از آسمان او را صدا مي کند: اي زيانکار! و هرگاه نماز ظهرش را نخواند، فرشته اي به او مي گويد: اي خيانتکار! و هرگاه شخص نماز عصر خود را نخواند، گويد: اي بي دين! و اگر نماز مغرب خود را نخواند، گويد: اي کافر! و اگر شخص نماز عشاء را ترک کند، گويد: واي برتو که در تو هيچ خير و منفعتي نيست. وسائل الشيعه، ج ?، ص ??
حسرت در قيامت
پيامبر اکرم (ص): درباره آيه ?? سوره مؤمنون که شخص گناهکار به هنگام مرگ مي گويد: «پروردگارا! مرا به دنيا بازگردان تا عمل صالح انجام دهم» فرمودند: منظور شخص ترک کننده نماز است و منظور از عمل صالح در خواست شخص بي نماز است که مي خواهد نماز را برپا دارد. بحارالانوار، ج ??، ص ???
شيطان که رانده شد به جز از يک خطا نبود
خود را به سجده آدم رضا نکرد
شيطان هزار مرتبه برتر است از بي نماز
او سجده بر آدم، اين بر خدا نکرد
عذاب ترک نماز
کسي که نماز را ترک مي کند گرفتار چه عذابي مي شود؟
اگر کسي نماز را ترک ‌کند و با همين حال از دنيا برود، هيچ عملي از او پذيرفته نيست و خسران ابدي شامل حال او مي‌گردد و با کفار محشور مي‌شود. در حقيقت هرکس نماز را عمدا ترک کند آشکارا کفر ورزيده است و کسي که نماز نمي‌گذارد بهره اي از دين ندارد. اما کسي که کاهل نماز است، به ميزاني که در نماز سستي مي‌کند، عقوبت سختي شامل حال او مي‌گردد.
دين اسلام اصول و ضرورياتي دارد که بر هر فرد مسلمان واجب است که به آنها متعهد باشد. نماز، روزه و خمس از واجبات است؛ يعني اگر انسان در هريک از اينها کوتاهي کرده، و تا آخر عمر اصلاح عمل نکند و با اين حال از دنيا برود، بطور قطع مؤاخذه خواهد شد.
«ذکر چند نکته درباره‌ي تارک الصلواة»:
- در قرآن يکي از عوامل جهنّمى شدن را ترک نماز ذکر کرده است. يکي از سؤال‌هايي که بهشتيان از جهنميان مي‌پرسند، در خصوص علت جهنمي شدن آنها مي‌باشد که آنها ريشه و علت اصلي چنين عقوبتي را ترک نماز مطرح مي‌نمايند؛ «في‏ جَنَّاتٍ يَتَساءَلُونَ، عَنِ الْمُجْرِمينَ، ما سَلَکَکُمْ في‏ سَقَرَ، قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّينَ، (سوره المدثر، آيه‌ي ?? به بعد) آنها در باغهاى بهشتند، و سؤال مى‏کنند… از مجرمان: چه چيز شما را به دوزخ وارد ساخت؟! مى‏گويند: ما از نمازگزاران نبوديم».
- تارک الصلاه با قارون و فرعون و هامان محشور شده و با منافقين روانه جهنم مي‌شود.
رسول خدا (صل الله علي وآله) فرمودند : لَا تُضَيِّعُوا صَلَاتَکُمْ فَإِنَّ مَنْ ضَيَّعَ صَلَاتَهُ حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَ قَارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ أَخْزَاهُمْ- وَ کَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يُدْخِلَهُ النَّارَ مَعَ الْمُنَافِقِينَ فَالْوَيْلُ لِمَنْ لَمْ يُحَافِظْ عَلَى صَلَاتِهِ‏؛ نمازتان را ضايع نکنيد؛ بدرستيکه هر کس که نمازش را ضايع کند خداوند او را با قارون و فرعون و هامان (که لعنت و ننگ الهي بر آنها باد) محشور نمايد و واجب است بر خداوند که داخل کند او را با منافقين پس واي بر کسيکه بر نمازش محافظت ننمايد. (جامع الأخبار، ص: ??)
- اولين چيزي که در قيامت بر آن محاسبه مي‌شود نماز است.
پيامبر خدا (صلي الله عليه و اله) فرمود: بهترين واجبات پس از شناخت (خدا) نماز است. نماز نخستين چيزى است که بنده را براى آن مورد حساب قرار مى‏دهند، اگر پذيرفته شد ساير اعمال نيز پذيرفته مى‏شود و اگر پذيرفته نشد بقيّه اعمال نيز پذيرفته نمى‏شود. (الکافي ج‏? ص ??? )
- نقش نماز در دين همچون ستون خيمه است.
رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) فرمود: نقش نماز، چون نقش ستون خيمه است، چون ستون استوار ماند، طنابها و ميخها و پوشش پايدار مى‏ماند و اگر ستون بشکند نه طنابى و نه ميخى و نه پوششى باقى مى‏ماند. (پيام پيامبر، ترجمه‏فارسى، ص: ???)
- ترک نماز موجب باطل شدن اعمال نيک انسان مي‌گردد.
رسول خدا (صلي الله علي وآله) فرمودند : مَنْ تَرَکَ صَلَاتَهُ حَتَّى تَفُوتَهُ مِنْ غَيْرِ عُذْرٍ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ‏
کسي که بدون دليل نمازش را رها کند تا اينکه قضا شود بدرستي که اعمالش را باطل کرده است. (جامع الأخبار، ص:
ترک نماز و آثار و نتايج آن
ابتدا بايد گفت که تارکان نماز از حيث کميت ترک، عبارتند از:
الف) کساني که به طور مطلق تارک نماز هستند.
ب) گروهي، بعضي اوقات مي خوانند و گاهي نمي خوانند.
بعضي نماز مي خوانند، اما واجبي از واجبات نماز را ترک مي گويند. مانند قرائت يا اذکار واجب نماز و يا اينکه در مکان غصبي نماز مي خوانند.
ترک نماز از روي عمد، موجب کفر است، کفر عبارت است نپذيرفتن و انکار چيزي که عقل و فطرت آدميان، آن را حق مي داند که نتيجه چنين افکاري، ترک ضروريات دين است، از جمله نماز.
عدم آشنايي به فلسفه نماز:
اهميت ندادن به نماز به لحاظ عدم آشنايي به حقيقت آن و احساس نياز نکردن نسبت به آن، خود از عوامل ترک نماز به شمار مي رود.
درمان:
آشنا شدن و آشنا کردن به فلسفه و حقيقت نماز و اين که نماز جزو نياز ماست، جزو زندگي و حيات ماست. فايده و آثار نماز در دنيا و آخرت تجلي مي کند و به واسطه آن آرامش و تعادل رواني پيدا مي شود. نماز درمان افسردگي و اضطراب است.
?- احساس تحجر و عقب ماندگي:
چنين اشخاصي بر اين باورند که مذهب از زندگي جداست و بر اين باورند که دين، قديمي و ارتجاعي است. چنين اشخاصي براي آن که خود را قانع کنند که راهشان صحيح است به مذهبيان و غير مذهبيان توجه مي کنند که مذهبيان از واقعيتهاي زندگي و از لذات زندگي و از علم تا پيشرفت، با زمان بودن، به دور هستند و انسانهايي خشک و بي سواد و عقب افتاده اند و در مقابل اين همه لامذهباني که در دنياي خارج از ما و يا دنياي ما زندگي مي کنند، انسانهايي منطقي، پيشرفته و با سوادنند.
درمان:
فهميدن يا فهماندن اين معنا که دين نه تنها با علم و پيشرفت زندگي کردن مخالف نيست، بلکه چگونگي انسان شدن و پويا شدن را نيز نشان مي دهد و اينکه عبادت براي بهتر زندگي کردن است و بهتر لذت بردن از زندگي، درمان بيماريهاي رواني و به طور کلي براي به تکامل رسيدن انسان است.
تن پروري و تنبلي:
اساساً افراد تنبل و تن پرور، ارداه قوي نسبت به انجام امور معنوي ندارند و در مسير زندگي خود با مشکل رو به رو هستند. اينگونه افراد داراي روح کوچک هستند و همواره در بند خواستهاي تن مي باشند.
درمان:
ترک پرخوابي و پرخوري که باعث کسالت و ضعيف شدن ارداه مي شود و اشتياقي براي عبادت نمي ماند و اينکه براي ترک اين عادت به بد از خداي متعال استعانت بجوييم و از ورزش و نرمش براي رفع کسالت استفاده کنيم و مداومت بر اين کار را فراموش نکنيم و از شهوت راني و بزهکاري دوري کنيم؛ زيرا افراد شهوت ران داري اراده اي ضعيف هستند و از آنجايي که پرستش و عبادت، خواسته و نياز روح آدمي است، لذا آدم شهوت ران به دليل اسير و گرفتار جسم بودن، نمي تواند به خواسته هاي روح پاسخ مثبت دهد.
مسامحه کاري:
يکي از اسباب ترک نماز سهل انگاري است. اين عامل غير از تنبلي و بي حالي نيست؛ زيرا مشاهده مي شود که انسان با اينکه در بهترين وضعيت روحي و جسمي به سر مي برد، وليکن نسبت به امور معنوي مخصوصاً نماز بي توجه است، لذا به راحتي آن را ترک مي کند و احساس نمي کند که عمل مهمي را ترک کرده است.
درمان:
از علل اصلي بي توجهي و سهل انگاري در نماز، اهميت ندادن به عبادت و در حقيقت، مهم جلوه نکردن نماز براي آدمي است. براي رفع سهل انگاري، بايد به نماز اهميت داد و آفات ترک آن را شناخت و دانست که فرياد خدا بر سر سهل انگاران بلند است.
احساس خودنمايي و رياکاري:
بعضي ها با خواندن نماز احساس مي کنند که در زمره ريارکاران قرار گرفته اند و بعضي ها مي گويند: خجالت مي کشيم، چون تا به حال نماز نخوانديم و اگر اکنون بخوانيم، شايد مورد طعن و مسخره پدر و مادر و دوستان قرار بگيريم.
درمان:
براي درمان مي بايست ابتدا ديگران برخوردشان با اينگونه افراد درست باشد و آنها را تشويق به خواندن نماز کنند و به آنها بگويند که فايده نماز به خود آنها برمي گردد و نه به کسي و خود شخص نيز مي تواند به خود کمک کند يعني اينکه اگر با خواندن نماز مورد مسخره قرار گيرد، صاحب عبادت که خداوند است خوشحال مي شود و خوشحالي او کافي است و در اين حالت است که مي توانيم طعن و مسخره ديگران را تحمل کنيم.
احساس بي فايده بودن نماز به علت گناهکار بودن:
در اين حالت، شخص گناهکار با خود مي گويد: حالا که من گناهکارم و بزهکارم پس براي چه نماز بخوانم؟ نماز چه فايده اي به حال من دارد؟ در نتيجه سعي مي کند يا ترک گناه کند يا ترک نماز و از آنجايي که با گناه مأنوس شده است، ترک نماز را مي پذيرد.
درمان:
ارتکاب معصيت، اگرچه حرام و مانع تحصيل حضور قلب است، ولي موجب بطلان نماز نمي گردد و همچنين مشکل گناهکار با ترک نماز حل نمي شود، بلکه گرفتاري او مضاعف مي گردد. بنابراين نبايد انسان به صرف انجام معصيت از خود نااميد شود و ترک نماز کند، بلکه به موازات توجه به معنويات به ترک گناهان بپردازد و به هيچ بهانه اي نماز را ترک نگويد و نيز بداند که هر قدر هم گناهکار باشد، راه برگشت دارد.
باز آي هر آنچه هستي باز آي
گر کافر و گبر و بت پرستي باز آي
اين درگه ما درگه نوميدي نيست
صد بار اگر توبه شکستي باز آي
خانواده:
يکي از عوامل مهم در سازندگي و شکوفايي و يا تخريب شخصيت انسان، خانواده و محيط زندگي است و بيشترين همانندسازي و الگوبرداري را در دوران طفوليت از اهل خانواده، مخصوصاً پدر و مادراست. از دلايل بي توجهي به نماز، نبودن الگوي نمازگزار در منزل و جَو فاسد محيط خانه است.
محيط و اجتماع فاسد:
يکي ديگر از دلايل ترک نماز، قرار گرفتن در محيط نامساعد و فاسد است. در اجتماعي که معنويت و روح نماز حاکم باشد، توجه به معنويات مخصوصاً نماز، بيشتر خواهد بود.
درمان:
بر مسؤولان لازم است که درصدد اصلاح محيط و جامعه برآيند و زمينه هاي فساد را از بين ببرند و به جاي آن، فضا و جو جامعه را از معنويات پر کند.
دوست فاسد:
يکي از عوامل ترک نماز، همنشيني و همراهي با تارک الصلوة است و از امام صادق نقل شده است: دين انسان بستگي به دين دوستش دارد، بنابراين بايد بدانيم که ساختار شخصيتي و معنوي ما با دوستانمان گره خورده است.
درمان:
قطع رابطه با دوست فاسد و تارک الصلوة و در مقابل همنشيني با انسانهاي پاک و نمازگزار و اهل علم بهترين شکل درمان است.
برخوردهاي نامناسب افراد مذهبي:
تأثير رفتارهاي مبلغان مذهبي و به طور کلي متدينان در انسانهاي ديگر حتمي است. مسلماً الگوهاي ديني که جوانان و نوجوانان را دعوت به پاکي، انسانيت، معنويت و عبادت و … مي کند، بايد اول خودشان عامل به گفته هايشان باشند و اگر خلاف گفته هاي خود عمل کنند، آثار منفي تربيتي بر افراد جامعه خواهد داشت.
درمان:
راه درمان بر الگوهاي مذهبي است که اين واقيعت را بپذيرند که هر نوع رفتار و کردار آنها در معنويات، ايمان و رفتار مردم، تأثير خواهد داشت. ديگر آنکه رهبران ديني بايد در اِعمال روشهاي تربيتي همانند اسوه عالَم اِمکان، حضرت محمد (ص) اعتدال و ميانه روي و ظرفيت افراد را در نظر داشته باشد و از روشهاي مفيدي مانند: استدلال، تشويق، تحسين و استفاده کنند و از استبداد و خشونت بپرهيزند.
آثار نماز
ترديدي نيست که ايمان داشتن و انجام دستورات الهي، دشواريهايي را در پي دارد که مؤمن بايد آنها را تحمّل کند و پشت سر بگذارد تا به آرمان مقدّس خويش که همانا سعادت جاويد در مقام قرب الهي است، دست يابد.
از سوي ديگر حرکت در صراط مستقيم الهي و اطاعت از اوامر او زندگي دنيوي مؤمن را نيز تنظيم مي کند و او از دنياي منظّم به آخرت خرّم و شاد قدم مي گذارد.
از اين رو، دستورات شريعت مقدّس اسلام همواره با مصلحتي مادي يا معنوي يا هر دو همراه است، گر چه فکر ما از درک آن عاجز باشد.
در اين درس به برخي از آثار پر بار نماز که در دنيا و آخرت تحقق مي يابد و در آيات و روايات به آن تصريح شده، مي پردازيم.
الف- آثار دنيوي
الف- جلوگيري از گناه و فحشا
جنبه باز دارندگي نماز از فحشا و منکر يکي از آثار ارزشمند اين فريضه الهي است؛ نماز از آن جهت که موجب توجه انسان به خدا مي شود و در شبانه روز، حداقل پنج بار تکرار مي شود، انسان را از فحشا و منکر باز مي دارد؛ زيرا نمازگزار براي نزديکتر شدن به خداوند تلاش خود را در جهت انجام کارهاي نيک و کسب اخلاق حسنه بيشتر مي کند. قرآن با توّجه به اين اصل مسلّم مي فرمايد:
«أَقِمِ الصلوه إِنَّ الصلوه تَنْهي عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ» [?]
نماز را بر پا کن که آدمي را از گناهان و کردار زشت باز مي دارد.
چند تن از ياران رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ به حضور آن حضرت رسيدند و درباره يکي از مسلمانان که هميشه پشت سر پيامبر نماز جماعت مي خواند، ولي مرتکب گناهان نيز مي شد، گفتگو کردند. حضرت به آنها فرمود: (نگران نباشيد) نمازش او را از گناه باز مي دارد. طولي نکشيد که آن شخص گناه را ترک کرد و توبه نمود.[?]آن حضرت فرمود:
«کسي که از نماز اطاعت نکند، نماز واقعي را به جا نياورده است. اطاعت از نماز اين است که از منکرات و زشتيها دوري کند.»[?]
ب ـ بهداشت تن و روان
نمازگزاران همواره از صفاي ظاهري و باطني خاصّي برخوردارند که بي نمازان فاقد آنند.
بهداشت تن: برخي از شرايط نماز، موجب بهداشت تن، لباس و به تبع آن بهداشت محيط زندگي مي شود. در برخي از سخنان معصومين براي برخي نمازها اثر مستقيم بهداشتي عنوان شده است، بطور مثال، علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:
«قيام اللّيل مصحّه للبدن»[?]
برخاستن شب (براي نماز) سبب سلامتي جسم است.
بهداشت روان: يکي از فلسفه هاي تشريع نماز، «ياد خدا» است چنانکه در قرآن آمده است؛
«أَقِمِ الصلوه لِذِکْرِي»[?]
براي ياد من نماز بگزار.
و ياد خدا، منشأ آرامش دل و امنيت رواني است، همانطور که در قرآن مي خوانيم:
«أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»[?]
هان! به ياد خدا دل ها آرام گيرد.
پس، تأثير نماز در بهداشت رواني مردم نمازگزار قطعي است و آرامش و امنيّت نسبي بيشتري که در جوامع اسلامي حکمفرماست. شاهد اين تاثير است. به تعبير امام خميني رضوان الله عليه:
« شما پرونده هايي که در دادگستريها در جاهاي ديگر دادگاههاست برويد ببينيد، از نماز خوانها ببينيد پرونده هست آنجا؟ از بي نماز ها پرونده هست، هر چه پرونده پيدا کنيد، پرونده بي نماز ها هست.» [?]
ج ـ استقامت در برابر مشکلات
از ديگر آثاري که در سايه نماز، نصيب نمازگزار مي شود، قدرت و نيروي مقاومت در برابر مشکلات و سختيهاست. به عبارت ديگر، نماز که رابطه معنوي بين شخص و عالم بالاست، قدرتي در انسان ايجاد مي کند که با وجود آن در مقابل سختيها و مشکلات ، شکست ناپذير خواهد بود. قرآن مي فرمايد:
«إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً إِلاَّ الْمُصَلِّينَ الَّذِينَ هُمْ عَلي صَلوتِهِمْ دائِمُونَ» [?]
آدمي حريص خلق شده، وقتي که شر و بدي به او مي رسد، جزع و بي تابي مي کند و زماني که نعمت و خير به او مي رسد حق مستمندان و فقرا را نمي دهد، مگر نمازگزاران؛ کساني که در نمازشان مداومت دارند.
از اين رو، قرآن به مؤمنين سفارش مي کند:
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ امَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلوهِ»[?]
اي مومنان، از شکيبايي و نماز کمک جوييد.
د ـ نوراني شدن چهره
حضرت صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:
«صلوه اللّيل تبيّض الوجوه»[??]
نماز شب، چهره ها را نوراني مي کند.
نيز از پيامبر گرامي اسلام نقل شده است که فرمود:
«صلوه اللّيل تحسن الوجه و…»[??]
نماز شت چهره را زيبا مي سازد.
ه ـ استجابت دعا
از ديگر آثار نماز، قبول شدن دعاها و رفع نيازهاست. نماز چون بين عبد و معبود پيوند برقرار مي کند و نشانگر تلاش نمازگزار براي رسيدن به ملکوت اعلا و پيوستن به حق است، چنين تلاشي از نظر کردگار عالم مخفي نمانده، در مقابل، دعاهاي او را قبول مي کند و خواسته هايش را برآورده مي سازد. رسول خدا ـ صلي اللّه عليه و آله ـ فرمود:
«من أدّي فريضهً فله عند الله دعوه مستجابه»[??]
هر کس واجبي را انجام دهد، در نزد خدا يک دعاي مستجاب دارد.
امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود:
«إذا أردت حاجهً، فصلِّ رکعتين وصلِّ علي محمّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ و سل تعطه»[??]
هرگاه حاجتي داشتي، دو رکعت نماز بخوان و بر محمد و آل او درود فرست و سپس از خداوند (خواسته خود را) بخواه که به تو داده مي شود.
و ـ تأخير عذاب دنيوي
از آنجا که نماز يکي از بهترين عبادات و افضل آنها به شمار مي رود و نمازگزار محبوب خداوند است و از جايگاه رفيعي برخوردار مي باشد؛ سزاوار است که خداوند به احترام نماز و نمازگزار، خشم خود را از ديگران بردارد و از خطاي آنها درگذرد. حضرت علي ـ عليه السلام ـ فرمود:
«گاهي خدا اراده مي کند که مردمي را به خاطر گناهانشان طوري عذاب کند که احدي باقي نماند ولي در آن ميان نمازگزار پيري را که با قدم هاي لرزان به جايگاه نماز مي رود و کودکاني را که در حال تعليم قرآن هستند مي بيند، از عذاب آنها چشم پوشي کرده، آن را به تأخير مي اندازد.»[??]
ب ـ آثار اخروي
الف ـ رحمت و مغفرت الهي
بيشترين آثار عبادات، بويژه نماز در آخرت تجلّي پيدا مي کند و نتايج آن در آخرت نسبت به دنيا بسيار بيشتر است. رسول خدا ـ صلي اللّه عليه و آله ـ فرمود:
«از آن هنگام که مؤمني به نماز مي ايستد، تا آنگاه که نمازش را به پايان مي برد، رحمت از بالاي سرش تا افق آسمان بر او سايه مي افکند و فرشتگان، اطراف او را تا افق آسمان، در بر مي گيرند.»[??]
همچنين فرمود:
«لن يلج النّار أحد يصلّي قبل طلوع الشّمس و قبل غروبها»[??]
کسي که پيش از طلوع و غروب آفتاب نماز گزارد داخل آتش نمي شود.
ب ـ راهيابي به عالم ملکوت
نماز برگ عبوري است در دست نمازگزار که او را تا اوج کمال و عالم ملکوت مي رساند. رسول خدا ـ صلي اللّه عليه و آله ـ فرمود:
«وقتي بنده مؤمن براي نماز به پا مي خيزد، درهاي بهشت برايش گشوده مي شود و پرده هاي ميان او و خداي متعال برداشته مي شود و همسران بهشتي به استقبال او مي آيند.»[??]
نماز موجب تقرّب انسان هاي با تقوا به خداوند بزرگ است، چنان که علي ـ عليه السلام ـ فرمود:
«الصلوه قربان کلّ تقيّ»[??]
نماز نزديک کننده متقين به خداوند است.
امام صادق ـ عليه السلام ـ دراين باره فرمود:
«ما تقرّب العبد إلي الله تعالي بعد المعرفه شيء أفضل من الصلوه»[??]
پس از خداشناسي و معرفت هيچ عاملي، بهتر از نماز انسان را به خدا نزديک نمي کند.
رهبر معظّم انقلاب حضرت آيه ا… خامنه اي «دام ظله العالي» در بخشي از پيام خود به سمينار نماز با عنايت به اين حديث شريف فرمودند:
«هيچ وسيله اي محکمتر و دائمي تر از نماز براي ارتباط ميان انسان با خدا نيست.»[??]
ج ـ ورود به بهشت
نمازگزاري که با انجام فرمان الهي به درجه بالايي از معرفت رسيده و به درگاه الهي تقرّب جسته؛ تنها بهشت سزاوار اوست. رسول خدا ـصلي اللّه عليه و آله ـ فرمود:
«من علم أنّ الصّلوه حقّ واجب دخل الجنّه»[??]
کسي که بداند نماز حقي است که خدا واجب کرده ، داخل بهشت مي شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: